ترجمه های آزاد و برداشتها: بهاران را باور کن، شمارهء دو

Albert Einstein چه دوران تیره وتاری که در آن شکافتن هستهء اتم آسانتر از زدودن پیشداوری هاست ۞۞۞ Bertolt Brecht حقیقت آن اندازه به کرسی مینشیند که ما آنرا جاری کنیم پیروزی خرد تنها در کامیابی خردمندان معنی پیدا میکند ۞۞۞ Kurt Tucholsky هیچ چیز سختتر از آن نیست و هیچ چیز بیشتراز آن شخصیّت …

ترجمه های آزاد و برداشتها: بهاران را باور کن، شمارهء دو weiterlesen

ترجمه های آزاد و برداشتها: بهاران را باور کن، شمارهء یک

منسوب به Antoine de Saint-Exupéry آگر قصد آن داری که یک کشتی بسازی انسانها را فرانخوان ،تا تخته تهیّه کنند وظائف را تعیین نمایند و .و تقسیم کار صورت گیرد بلکه آنها را از تمنّا و طلب دریای بیکرانهء دوردست .سرشار کن ۞۞۞

اشک مهتاب

به پیشواز سپیدهء سیما   چو افتان و خیزان به دریا رسیدم همه راز و نیاز و تمنّا سرودم بدو گفتم بگیرم در آغوش ای مادر، ای یار ازاین ره خسته ام، شاید آرام گیرد وجودم به قعر خود کشانیدم، هراسی هائل آمد به بندی پا نهادم، همنشینم ماسه آمد به خاک آمیختم، در آن …

اشک مهتاب weiterlesen

دانه های نور

چشمانمان را تنگ بستی سرودمان را سخت در سینه سوختی لبانمان را زخم بهم دوختی دستهامان را شکسته به زنجیر کشیدی پایهامان را تازیانه خورده به غل کردی وآنگاه ما را به قعر درّه انداختی قهقهه و نعره سر کردی دیوانه وار که دیگربی شک تمام شد تلاش گلکاران بیقرار ترانهء بر سر عهد ماندگان …

دانه های نور weiterlesen

سروده های بهم پیوسته

یک: استاد بزرگوار محمد رضا شفیعی کدکنی طفلی به نام شادی، دیریست گمشده ست با چشمهای روشنِ براّق با گیسوئی بلند به بالای آرزو. هر کس از او نشانی دارد ما را کند خبر، این هم نشان ما: یک سو خلیج فارس سوی دگر خزر ۞۞۞ دو: افسانه بهار: از ماست که برماست گر شادی …

سروده های بهم پیوسته weiterlesen

راز آشکار

نشسته بزیر گنبدی از صدها الماس روشن درختان نخل در کنار و بزیر پای فرشی چون چمن صدای سقوط قطرات آب چکاچک در گوش ار ترنّم مرغان گرفتار در قفس مدهوش تو را صد بار صدا زده ام، ای همسفر، ای یار جوابی نیامدست، خاموش مانده ام و بیقرار ز خود پرسم، در کدامین شهر …

راز آشکار weiterlesen

حافظهء زمانه و حضور ذهن یاران

جهل و ترس و طمع از ارکان اصلی حکومت نامردمانند. دیروز با دوستی در بارهء قتلهای زنجیره ای صحبت میکردم. چه برنامه ریزی شده و قاطعانه شب پرستان سیه دل بذرکاران نور و آگاهی را به خاک و خون کشیدند. ننگشان باد. ننگشان باد که حالا سبزینه پوشان سردمدار آزادی و منادی مدارا و تساهل …

حافظهء زمانه و حضور ذهن یاران weiterlesen

همسفر

تو را از یازده سالگی میشناسم پیشدستی در سلام بر من واجب مینمود چه زودتر از من دیده به دنیا گشوده بودی از همان آغاز مرزها را همیشه بهم میریختی گاه قلب پسربچه ای را داشتی در بدن دخترکی دخترکی چون سرو ناز بلندبالا و مغرور ترجیح میدادی در کنار تیرک دروازه فوتبال و جدال …

همسفر weiterlesen

سوغات سفر به سایه روشن فردا (سه): شریکان گناه

„.ما صرفاً به این دلیل که در نیمکرهء شمالی متموّل زندگی میکنیم، شریک گناهیم * دوروته زلّه یکی از دلائل سخت جانی جورِ جبر و جهالتِ مرگکاران این است که ما را در جنایات خود سهیم کرده اند و با مشارکت ما در بخشی از منافع و درآمد خونبارشان بار گناه بر دوشهائی بیشمار سرشکن …

سوغات سفر به سایه روشن فردا (سه): شریکان گناه weiterlesen

سوغات سفر به سایه روشن فردا (دو):الاهه

ای الاههء عشق و عدالت و عرفان سرزمین سهند و سبلان و سپیدجامگان تبدار از جبر و جنون و جهالتست نظری کن سپاه فرهاد و بابک و مزدک تکیده، سراپا پر از جراحتست مددی کن که باز دشت دشت براهت میپاشیم گلواژه های تمنّا را آسمان آسمان به پیراهنت میدوزیم ستاره پولکهای مهر را دریا …

سوغات سفر به سایه روشن فردا (دو):الاهه weiterlesen

سوغات سفر به سایه روشن فردا (یک): نشانه ها

  ... مرا اگر میجوئی از لاله ها بپرس لاله های رنگین رخ در آتش و عطش عشق جوان از جویبارها بپرس جویبارهای زلال و شفّاف در آرزوی آبی دریا روان از دشتها بپرس دشتهای سبز بیکرانه در تلألو نور و باران رنگین کمان از پرندگان بپرس پرندگان مهاجر در تلاقی زمین و زمان پرّان …

سوغات سفر به سایه روشن فردا (یک): نشانه ها weiterlesen

خاطرات بچگی

چل سال پیش تو شهر تهرون جوجه میفروختن، چه ارزون نوکاشون سفید، کاکلا زری رفتارشون؟ آخ مثله پری ولو میشدن تو باغچه ها دنبالشون چشمای ما از ترس گربهء بلا نه قلدربودن و نه پهلوون بعد از چن روز همه سرنگون نوکاشونو باز میکردیم ماست جای دوا میکردیم بعدشم کنار کاج پیر میشدن دست خاک …

خاطرات بچگی weiterlesen

مسافر

باز آمدم، باز آمدم با شوق آغاز آمدم دوش ار جدائی ها سرشت لب دوخته، دستان کرخت باز آمدم، باز آمدم با عشق آواز آمدم آن ره که میرفتیم ما با آن همه شور و صفا ما را به تنهائی رساند چون ترس رسوائی چشاند طرحی نوین لازم نمود تا این گره را برگشود باز …

مسافر weiterlesen

نامه های در راه مانده، شمارهء چهار

میدانی عزیز، یکی از مشکلات ما این است که حافظه هایمان وصف غربال را دارند. به همین دلیل از سخنان گهربار امام راحل برایت چند خطی می نویسم تا این درفشانیها به دست فراموشی سپرده نشوند. این جملات را به دقّت بخوان که به سال ١٣٦٢  برمیگردند و سالروز تولّد پیامبر اسلام …“ پیغمبر برای …

نامه های در راه مانده، شمارهء چهار weiterlesen

نامه های در راه مانده، شمارهء سه

مطلع شدم که شفیعی کدکنی عزیز در دیار غربت رحل اقامت انداخته است. حالا چه کسی باید بخواند که هر پیامی که نجیب» ،هر نجیبی که پیام هر کلامی که بلند ،هر بلندی که کلام همه رفتند و نماند .اندرین خانه کسی آنچه پیوند زمان است و مکان نیست جز میلهء سرد قفسی ،و برآن …

نامه های در راه مانده، شمارهء سه weiterlesen

نامه های در راه مانده، شمارهء دو

  با یکی از دوستان آلمانی گرم صحبت بودم. از آخرین بازماندگان هولوکاوست به شمار میاید. بیشتر از لطمه ای که شخصاً دیده، دلش از جای دیگری خون بود و می گفت » میدانی که هیتلر جنایتکار بزرگی بود و نه فقط کشور آلمان بلکه بسیاری از دیگر ممالک را به ویرانی کشاند. ولی آیا …

نامه های در راه مانده، شمارهء دو weiterlesen

نامه های در راه مانده، شمارهء یک

توضیح: نوشته آمیخته ای از واقعیتات و تصّوراتست، چرا که در آنزمان قرار بود به صورت نامه بدست دوستی در ایران برسد، که هرگز نرسید. به هنگام بازنویسی نوشتهء نخستین تغییری صورت نگرفته است. نامه منجمله اشارتی به قتلهای زنجیره ای و انسانهای شریف و خردمندی که در آن میانه جان دادند دارد ۞۞۞ هر …

نامه های در راه مانده، شمارهء یک weiterlesen

قلبهامان را به هم پیوند دهیم

در اتاقی بسر میبریم دارای چهار دیوار و هر دیواری را پنجره ها بسیار هر یک تک پنجره ای را گشوده ایم رو بسوی نور به دشتهای دور و بر هر زبانی حکایتی جاریست از آلودگی ها عاریست به حقیقت خواهیم رسید اگر دیده ها را به هم درآمیزیم اگر قلبهامان را به هم پیوند …

قلبهامان را به هم پیوند دهیم weiterlesen

غسل تعمید

غزلخوانان و غازیان غرّه غسلم دادند از پروای پرواز با پریرویان پرعاطفه از ترس تماس با تمنّای ترانه سرایان تولّد از هول وهراس حامیان حصار وحسرت از شرم شراکت در شراره های شرزه غوطه ور شدم، تن و سر فرو بردم چون برون آمدم، سردار شدم، سربدار شدم بیست و سّوم اردبهشت ماه هزار و …

غسل تعمید weiterlesen

دوراهی

گه آنم و گه اینم من ملحد و بیدینم گه شادم و گه غمگین ای یار رهایم کن گاهی چو دل دریا توفانی و پر غوغا درجوش و خروشم من ای یار رهایم کن گه خوابم و گه بیدار گه مستم و گه هشیار پر رنگ و نگارم من ای یار رهایم کن تو در …

دوراهی weiterlesen