یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء هفت

  یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء هفت     یادِ دلِ آفتابی سیاوش کسرایی محمد حقیقت ٢٣ بهمن ١٤٠١ بهمن ماه امسال ۲۷‌مین سالروز خاموشی سیاوش کسرایی شاعر نامور معاصر است. آزاد‌مرد بزرگی که با سرودن اشعاری مردمی و آرمانی در حیات اجتماعی و فرهنگی چند نسل از مردم کشورمان تأثیر ارزنده‌ای به‌جا گذاشت و در …

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء هفت weiterlesen

Gesellschaftliches Gedächtnis

Gesellschaftliches Gedächtnis (23.2.2021)   in Erinnerung an Siavash Kasra‘i (1927-1996)   Mit dir spreche ich heute dem Baum ohne Blattwerk im Walde mächtig stehend durch ein kräftiges Wurzelwerk mit anderen Bäumen verbunden   Dich beneide ich so sehr Deine Artgenossen brauchst du nicht davon zu überzeugen und mehr dass Glück gemeinschaftlich gedeiht oder die gemeinsame …

Gesellschaftliches Gedächtnis weiterlesen

Innere Schätze

Innere Schätze (4.7.2020)   Inspiriert durch ein Gedicht des iranischen Poeten Siavash Kasra’i (1927 – 1996) entstand der vorliegende Text.   Mitten im harten Gestein beglückt uns manchmal eine zauberhafte Blume Sonne, Wolken, Wind und Regen wären allein nicht im Stande dieses Wunder zu vollbringen wenn der Samen in sich keine Sehnsucht nach Gedeihen trüge …

Innere Schätze weiterlesen

Frühlingsgruß

Frühlingsgruß (18.3.2018)   Gestern erhielt ich ein bewegendes Gedicht des im Wiener Exil 1996 verstorbenen iranischen Poeten Siavash Karsa’i. Die empfundene Botschaft des Gedichtes verband ich mit den mich umgebenden Bildern. So entstand der folgende Text, auch als ein blühender Beweis dafür, dass vergangene Generationen in unseren Herzen weiterleben und uns Grenzen überbrückend bereichern.   …

Frühlingsgruß weiterlesen

Verlockung

Verlockung Inspiriert durch ein Gedicht des iranischen Poeten Siavash Kasraii (1927-1996) entstand der folgende Text. ۞۞۞ Verlockend fordert die erwachte Blumenlandschaft zum Spaziergang durch die hellgrüne Zärtlichkeit auf. Die verliebten Nachtigallen umgarnen mein Herz, der belebende Wind zieht sanft an meiner Hand. Und ich, in meinem notgedrungenen Exil atme die wohlriechende Brise ein, mich zur …

Verlockung weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء شش

گرمسیر عشق پرستو است عشق پرستویی پر گشا به همه سو است عشق پیام آور بهار دل آراست حیف که از سرزمین سرد گریز است روزی همراه بادهای بیابان بال سیاهِ سپید سینه پرستو می رسد از راه ولوله می افکند به خلوت هر کو سر زده بر بامهای کاگلی ما بال فرو می کشد …

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء شش weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء پنج

ای جوی بیا به هم همآوا گردیم با چشمه و شط و رود یک جا گردیم پیوند کنیم روشنی با پاکی باشد روزی دوباره دریا گردیم ۞۞۞ زایندگی هر شب ستاره ای به زمین میکشند و باز این آسمان غمزده غرق ستاره هاست ۞۞۞ بهار می شود یکی دو روز دیگر از پگاه چو چشم …

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء پنج weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء چهار

رقص ایرانی ۞۞۞ پس از من شاعری آید ۞۞۞ موج ۞۞۞ مست ۞۞۞ پرواز ۞۞۞ انسان ۞۞۞ آرزوی بهار ۞۞۞ تشویش ۞۞۞ بوی بهار ۞۞۞ ماه و دیوانه ۞۞۞ ۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞ رقص ایرانی چو گلهای سپید صبحگاهی در آغوش سیاهی شکوفا شو بپا خیز و پیراهن رها کن گره از گیسوان خفته وا کن فریبا شو …

یادواره ها، سیاوش کسرایی، شمارهء چهار weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرائی، شمارهء سه

  آفتابی در بسته است و پنجره بسته است و پرده ها قاب در و دریچه گرفته است امّا ز گوشه ای از چشمها نهان می تابد آفتاب بر سر و دفتر من و گلدان زین تنگ گوشه نیز تواند اندیشهء لطیف بیرون رود ز روزن پنهان تا گردد آفتابی و گسترده در جهان ٧ …

یادواره ها، سیاوش کسرائی، شمارهء سه weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرائی، شمارهء دو

به سبز جاودان وطن! وطن نظر فکن به من که من به هر کجا، غریب وار که زیر آسمان دیگری غنوده‌ام همیشه با تو بوده‌ام ! همیشه با تو بوده‌ام اگر که حال پرسیم تو نیک می شناسیم من از درون قصّه‌ها و غصّه‌ها برآمدم حکایت هزار شاه با گدا حدیث عشق ناتمام آن شبان …

یادواره ها، سیاوش کسرائی، شمارهء دو weiterlesen

Siavash Kasra’i: Eine Sonne آفتابی

inspiriert durch ein Gedicht des iranischen Poeten Siavash Kasra'i (1927 - 1996) Eine Sonne, verfasst im Jahr 1975 7.7.2012 Die Tür ist geschlossen, ebenfalls das Fenster, die Vorhänge sind zugezogen. Selbst der Tür- und Fensterrahmen scheinen dicht zu sein. Und doch aus einer unbekannten Ecke, dem Auge unsichtbar, scheint die Sonne auf mein Haupt, mein …

Siavash Kasra’i: Eine Sonne آفتابی weiterlesen

یادواره ها، سیاوش کسرائی، مهرهء سرخ

مهرهء سرخ سرودهء زنده یاد سیاوش کسرائی ۞۞۞ درآمدی بر مهرهء سرخ، وین ١٣٧٤ در سفینهء بزرگ فردوسی مهره ای یافتم، سرشار از زیبائیهای زندگی و آغشته به تمامی تاریکیهای مرگ. نگین سرخی با تلألو سیاه. قطره ای به گنجایش دریا و هر دو گونهء دریا: آرامش و توفان. ناف ساکنِ گردابی که بحری را …

یادواره ها، سیاوش کسرائی، مهرهء سرخ weiterlesen