پرواز همای: فردوس برینت کجاست؟

این چه جهانیست؟
این چه بهشتیست؟
این چه جهانیست که نوشیدن می نارواست
این چه بهشتیست در آن خوردن گندم خطاست
آی رفیق این ره انصاف نیست
این جفاست
راست بگو، راست بگو، راست
فردوس برینت کجاست؟

راستی آنجا هم هر کس و ناکس خداست؟
راست بگو، راست بگو، راست
فردوس برینت کجاست؟

بر همه گویند که هشیار باش
بر در فردوس بشیند کسی
تا که به درگاه قیامت رسی
از تو بپرسند که در راه عشق
پیرو زرتشت بُدی یا مسیح؟
دوزخ ما چشم به راه شماست

راست بگو، راست بگو، راست
آنجای نیز باز همین ماجراست؟
راست بگو، راست بگو، راست
فردوس برینت کجاست؟

این همه تکرار نکن ای همای
کفر مگو، شکوه مکن با خدای
پا که ازین در که نهادی برون
در غل و زنجیر بَرندت بهشت
بهشت همان ناکجاست

وای به حالت همای، وای به حالت
این سر سنگین تو از تن جداست
نه؛ نه؛ نه، نه، توبه کنم باز، حق با شماست
نه؛ نه؛ نه، نه، توبه کنم باز، حق با شماست

۞۞۞

Parvaz Homay ist ein iranischer Maler, Poet, Sänger und Komponist. Er wurde 1980 in der Provinz Gilan geboren. Bereits als Kind fing er mit der Malerei und Dichtung an. Am Teheraner Konservatorium ausgebildet bekam er zusätzlich Unterricht in der persischen Literatur unter anderem bei den Dozenten Dr. Aliqoli Mahmoudi Bakhtiari, Mahmoud Tayyari und Ali Akbar Kani. 2005 gründete er das Mastan-Ensemble.

Inspiriert durch eines seiner Lieder entstand im Mai 2010 der folgende deutsche Text:

Was ist das für eine Welt
in der der Wein verpönt ist
was ist das für ein Paradies
in dem der Apfel verboten ist

Sag mir aufrichtig, sag
wo ist das gelobte Land
wo ist dein Paradies
sag mir aufrichtig, sag
kann dort auch jeder
schalten und walten wie er will
so wie hier auf der Erde

Du belehrst mich
mit der Hölle drohend
vor den Toren des himmlischen Gartens
bei der Auferstehung
bei dem Jüngsten Gericht
werde ich danach gefragt werden
auf dem Wege der Liebe
wem gefolgt zu sein
dem Jesus oder
dem Zarathustra
sag mir aufrichtig, sag
wird dieses traurige Spiel
sich auch in deinem Paradies fortsetzen

Was habe ich nur gedacht
was habe ich nur gesagt
wegen dieser Gotteslästerung
dieser unglaublichen Blasphemie
wird man mich sicher zum Glück zwingen
die Hände gefesselt
die Beine in Ketten gelegt

Nein, nein, nein, ich nehme alles zurück
ihr habt wie immer Recht
nein, nein, nein, ich bereue alles
ihr habt sicher wieder Recht
nein, nein, nein