(ترجمه های آزاد و برداشتها)

خورشید
Mascha Kaléko* (1907-1975)

،من دیدگان را گشودم و روشنائی را دیدم
– .دردم چون واژه ای که با احساس نجوا شود ساکت شد
،دریائی از نور سیل آسا به اتاقک وارد شد
. آن چون موجی مرا بُرد

.و نور بر همه جا روان گشت
– .نگرانی های بیخوابی آور آهسته آرام گرفتند
،من دیدگان را گشودم و روشنائی را دیدم
.اکنون آنها را به این زودی دوباره نخواهم بست

۞۞۞

Sonne
Mascha Kaléko* (1907-1975)

Ich tat die Augen auf und sah das Helle,
Mein Leid verklang wie ein gehauchtes Wort. –
Ein Meer von Licht drang flutend in die Zelle,
Das trug wie eine Welle mich hinfort.

Und Licht ergoß sich über jede Stelle,
Durchwachte Sorgen gingen leis zur Ruh. –
Ich tat die Augen auf und sah das Helle,
Nun schließe ich sie so bald nicht wieder zu.

۞۞۞

* http://www.kaleko.ch/index.php?option=com_content&task=view&id=16&Itemid=30

۞۞۞

نسخه برای چاپ Druckversion:

Sonne