برای مرتضی محیط

ناسوتیم و ریشه در اعماقِ خاک
شعر ِمن آن آینه در اَزمنه
پرورده و پالوده در پیکاری پایدار و سَره
گشته به اِبرام شفّاف و پاک

بختکِ جور و جهالت اگر بیکران
گردهء مرگ است اگر در زمان
زهرِ تباهی به تَبع گَر زِ هر سو روان

شوق شکفتن
به مهر و خرد
گشته مرا رسمِ بدیع نگاه و بیان
مائده و مرهم و مأواست مرا هر زمان
سوی حقیقت کشدم شادمان

… ناسوتیم و ریشه در اعماقِ خاک

۞۞۞

Rotenburg an der Fulda
بیست و یکم تیر ماه هزار و سیصد و نود و سه