تقدیم به سیما
چون سپیده باز
به ناز
پرده ها ز راز کنار می زند
هر ذرّهء سُماریِ سودائی سینه ام
.نو نویدِ سرزندگی جار می زند
مخملین مطلعِ بهار
مهربان منادیِ بدایت و بلوغ و بالندگی
هر گوشه بر چهرهء گِل و گَل و گیاه
.ماهرانه آرام لب خال می کشد
سارِ شاخسارِ روبروی پنجره
شادمان سپرده حدیثِ سرما در خاطره
همسازِ مغنیانِ راغ
در سورِ سپیدار و صنوبر و بلوط و بید
با نرمای نگاه و مهر خویش
.در دلم عاشقانه ها رباب می زند
۞۞۞
Rotenburg an der Fulda
ششم اردیبهشت ماه هزار و سیصد و نود و سه
۞۞۞
نسخه برای چاپ
