زین سان خموش و سرد نشستن جنایتی ست

بی اعتنإ به پویهء پنهانی بهار

وقتی که بال چلچله، یکریز و ناگزیر

در آیش وسیع هوا میزند شیار

( محمد رضا شفیعی کدکنی )

۞۞۞

در این فضایِ پرغبارِ دروغ و دغا، هوای مسموم و بختکِ خفقان

در این دورِ دیرپایِ خود را به ستمگران فروختگان و دلقکان

در این جولانِ جنگجویانِ ریب و ریا، جشن و پایکوبیِ بداندیشان

که تیره گشته است و چرکین منظرِ دلاویز چهرهء پاکِ آسمان

از هجومِ امواجِ کُشندهء امید و کِشندهء روان به گودیِ حرمان

که برآمده اند خیره از پیِ تحریف و تکذیبِ حقیقت و کتمان

و بپا کرده اند توفانِ تخریبِ زیبائی و تمسخرِ عدالت و احسان

و روان کرده اند تحمیقِ مرد و زن، پیر و جوان، در فراسویِ جهان

آن چنان که گوئی بارشِ پاره سنگهایِ هستی زُداست از دلِ کیهان

کاینک آوار می شود سخت و بی امان بر سرِ هر کوی و مکان

آری، در بحبوحهء این جنجالِ بیکران و جنگِ گران علیه انسان

گر صداقتی تو راست، دریاب دلاورِ درونِ خویش را، تازه نفسان

تا در میان این همه دَوَرانِ درد و بیداد و فغانِ ساری در دوران

داد و وداد را باز آرمان دارد و نیکی را هماره آورد به ارمغان

۞۞۞

Rotenburg an der Fulda
اوّل ماه مه؛ یازدهم اردیبهشت ماه هزار و سیصد و نود و دو

۞۞۞

نسخه برای چاپ

اوّل ماه مه