تقدیم به بیتا و خلیل
۞۞۞
تا بردمد خورشید نو، شب را زخود بیرون کنید
هوشنگ ابتهاج
۞۞۞
گشوده دار دیده را
به گوش دل شنو نوا
چه خوش خرامد آفتاب
به دشت آرزوی ما
سپیده سر رسد همی
به سوی غم چرا روی
تلاش و شور پیشه کن
برای مهر و داد و آگهی
ز ذرّه تو نه کمتری
چنان که خود بسر بری
در این جدال و جستجو
تو مهتری، تو کهتری
۞۞۞
Köln هفتم مردادماه هزارو سیصد و نود