آرمیده در نرمایِ نگاهِ نغمه سایِ تو
بر سریرِ سبزِ دیدگانت، ای نازنین
پیرِ نوآورِ پاک اندیشِ پویایِ خیرخواه
می کُند تعبیر و می کِشد به تصویر
خوشهء پروینِ رؤیاهای خواب و بیداری تو را
می کشاندت به کهکشانِ بیکرانهء کلام
می سرایدت نویدِ بی پیرایگی و سرزندگی
می دمد نسیمِ مشکبارِ سادگی و سازندگی
۞۞۞
Rotenburg an der Fulda
دوازدهم آبان ماه هزار و سیصد و نود و دو
۞۞۞
نسخه برای چاپ
