تقدیم به فریبرز
،نه از نیاز به نام و نان و ناخدایی نگاشتیم
.نه از ترس از تنهائی و تباهی و تکسُّر و تکفیر تاختیم
اگر نگریستیم و گریستیم و گشتیم و گشودیم
آبخوردِ ابرام و استمرار و ابتکارِ ما
شوقِ شکفتن در شناختِ شالودهء هستی بود و
درکِ درمان پذیریِ دردِ دیرپایِ دوران
.و احساسِ اوجِ آرامش از پی پالودن و پرورش
۞۞۞
Rotenburg an der Fulda
بیستم مهر ماه هزار و سیصد و نود و دو
۞۞۞
نسخه برای چاپ
