Stay human
Gaza-Freedom-Flotilla

in Anlehnung an Ahmad Shamlou (1925-2000)
3.7.2011

für Rachel Corrie, Tom Hurndall, Vittorio Arrigoni

Tränen tragen ein Geheimnis in sich,
hinter dem Lächeln steht ein Geheimnis,
und die Liebe ist ein Geheimnis für sich.
Meine Tränen in jener Nacht
waren das Lächeln meiner Liebe.

Ich bin keine Geschichte,
die du erzählen kannst.
Ich bin kein Lied,
das du singen kannst.
Ich bin keine Stimme,
die du hören kannst,
oder etwas, das du lernen kannst.
Ich bin das gemeinsame Leid.
Schrei mich in die Welt hinaus.

Der Baum spricht zum Wald,
das Gras spricht zur Steppe,
der Stern spricht zur Milchstraße,
und ich spreche zu dir.
Sag mir deinen Namen,
leg deine Hand in meine Hand,
erzähl mir von deinen Traum,
von deiner Trauer.
Schenk mir dein Herz.

Ich habe deine Wurzeln erkannt
und deine tiefen Beweggründe begriffen.
Mit deinen Lippen
habe ich für die anderen Lippen gesprochen.
Deine Hände sind meinen Händen bekannt.

In der helllichten Einsamkeit
habe ich mit dir
wegen der Lebenden geweint.
Und auf dem düsteren Friedhof
habe ich mit dir
die schönsten Lieder gesungen,
denn die Gefallenen in diesem Jahr
waren die am tiefsten verliebten Lebenden.

Gib mir deine Hand,
deine Hände sind mit mir befreundet.
Zu dir spreche ich
wie die Wolke zum Sturm,
wie das Gras zur Steppe,
wie der Regen zum Meer,
wie der Vogel zum Frühling,
wie der Baum zum Wald,
denn ich habe deine Wurzeln erkannt,
und deine Stimme ist mit meiner Stimme befreundet.

***

اشک رازیست
لبخند رازیست
عشق رازیست
اشکِ آن شب لبخندِ عشقم بود

قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی
یا چیزی چنان که بدانی

من دردِ مشترکم
مرا فریاد کن

درخت با جنگل سخن می‌گوید
علف با صحرا
ستاره با کهکشان
و من با تو سخن می‌گویم

نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده
من ریشه‌های تو را دریافته‌ام
با لبانت برای همه لب‌ها سخن گفته‌ام
و دست‌هایت با دستانِ من آشناست

در خلوتِ روشن با تو گریسته‌ام
برایِ خاطرِ زندگان،
و در گورستانِ تاریک با تو خوانده‌ام
زیباترینِ سرودها را
زیرا که مردگانِ این سال
عاشق‌ترینِ زندگان بوده‌اند

دستت را به من بده
دست‌های تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن می‌گویم
بسان ابر که با توفان
بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا
بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن می‌گوید

زیرا که من
ریشه‌های تو را دریافته‌ام
زیرا که صدای من
با صدای تو آشناست