Wolke und Sonne (1978)

Der Gang der Zeit
nimmt jeden Moment eine neue Farbe an …
Gestern war der Himmel bewölkt und weinerlich.
Ich war traurig wegen der Tränen des Regens.
Eine Weile später als ich aus dem Flugzeug sah,
dass unter meinen Füßen die Wolke weinte
und über meinem Kopf die Sonne lachte,
fragte ich mich,
weshalb ich kurzsichtig gewesen bin?
Ich war betrübt.
Wo habe ich eine ewig bleibende Wolke erblickt?
Wenn wir den Kopf hoch halten,
wenn wir den weiter entfernten Himmel betrachten,
sind hinter der Dunkelheit der fliehenden Wolke
die helle Sonne und das unendliche Universum.

ابر و خورشید
۱۳٥۷

می شود هر لحظه یک رنگ دگر گشت زمانه
…
آسمان دیروز ابری بود و گریان
من غمین از اشک باران
لحظه ای دیگر در آغوش هواپیما چو دیدیم
زیر پایم ابر گریان است و بالای سرم خورشید خندان
پیش خود گفتم چرا نزدیک بین بودم؟
غمین بودم
در کجا من دیده ام ابری که باشد جاودانه؟
ما اگر بالا نگه داریم سر را
گر ببینیم آسمان دورتر
در پس تاریکی ابر گریزان
آفتاب روشن است و کائنات بیکران
…

Klicke, um auf jaleh-esfahani.pdf zuzugreifen

֎֎֎

اگر هزار قلم داشتم … برگزیده اشعار؛ با مقدمه ای از احسان طبری

https://amirmortasawi.files.wordpress.com/2018/09/je1.pdf

پرندگان مهاجر؛ با برگردان اشعار به انگلیسی توسّط روحی شفیعی

https://amirmortasawi.files.wordpress.com/2018/09/je2.pdf