Du kehrst zurück (1975)

Eines Tages kehrst du zurück.
Du kommst zurück
mit dem morgendlichen Wind der Berge,
mit den Wellen der Meere,
mit dem Frühling.
Und ich warte sehnsüchtig.

Du bist ein Bote aus warmen Ländern und weißt,
wie verzweifelt und traurig der Mensch durch die Kälte wird.
Ich rede nicht von der Kälte des Wetters,
ich meine die Kälte der Herzen.
Du weißt, wie sehr ich,
selbst voller Glut,
verabscheue
die Kälte der Reden,
die im Ohr rauschen,
den Frost der Herzen,
deren Licht der Liebe erloschen ist.

In meinem Herzen
sagt ein stiller Schrei immer und immer wieder,
dass du wie ein leuchtender Funke,
wie ein Stern aus der Ferne,
umarmt von mitternächtlichen Kometen
zurückkommst.
Ich bin voller Hoffnung,
dein Gesicht zu erblicken.

باز می گردی
۱۳٥٤

تو روزی بازمی گردی
تو با باد سحرگاهی کهساران
تو با امواج دریاها
تو همراه بهاران
بازمی گردی
و من چشم انتظارَستم

تو پیک گرمسیرَستی و می دانی
که از سردی چه پژمان می شود انسان
نمی گویم ز سردی هوا
از سردی دل ها
ز سردی سخنهائی که خِش خِش می کند در گوش
ز یخبندان دل های چراغ عشقشان خاموش
تو می دانی چه بیزارم
منی که پر شرارستم

درون سینه ام فریاد خاموشی کند تکرار
تو همچون اخگری پرنور
تو همچون اختری از دور
در آغوش شهاب نیمه شب ها باز می گردی
به دیدارِ رُخت امیدوارَستم

Klicke, um auf jaleh-esfahani.pdf zuzugreifen

֎֎֎

اگر هزار قلم داشتم … برگزیده اشعار؛ با مقدمه ای از احسان طبری

https://amirmortasawi.files.wordpress.com/2018/09/je1.pdf

پرندگان مهاجر؛ با برگردان اشعار به انگلیسی توسّط روحی شفیعی

https://amirmortasawi.files.wordpress.com/2018/09/je2.pdf