Freundschaft
inspiriert durch ein Gedicht des iranischen Poeten Fereydoun Moshiri
*1926 – †2000
فريدون مشيری

دوستی

***

Seit längerem spüre ich
wie die Überzeugung in mein Herz
sich tiefer und tiefer verwurzelt
die Freundschaft sei auch eine Pflanze
streichelnd wie die Lotusblume
zärtlich wie der Jasmin
prächtig wie die Magnolie
bezaubernd wie die Lilie
nur ein versteinertes Herz
kann es zulassen
diese Pflanze niederzutreten

Am Anfang einer Bekanntschaft
gleicht jedes ausgesprochene Wort
jeder Gesichtsausdruck
jeder Schritt
einem Korn
das ausgesät wird
durstig nach Wasser
Licht und Wärme
durstig nach Liebe

Pflegst du die Freundschaft richtig
so entsteht ein wunderbares Wesen
bereichert dein Leben
mit Zärtlichkeit
mit Schönheit

Das Leben
ist die Wärme der verbundenen Herzen
wenn du immer noch
ohne Freunde
vor verschlossenen Türen
in der Kälte stehst
wenn der betörende Duft der Liebe
die Wüste deiner Einsamkeit
in keinen Rosengarten verwandelt hat
so streu die Körner neu aus

Mit einem Blick
schreiend vor Sehnsucht
mit einem Gruß
lachend vor Licht
mit einem Händedruck
warm vor Liebkosung
lass uns zusammen gehen
lass uns zusammen singen
lass uns vor Freude glühen
lass unsere Gärten aufblühen

*****

دوستی

دل من دير زمانی است كه می پندارد
دوستی نيز گلی است
مثل نيلوفر و ناز
ساقه ترد ظريفی دارد
بی گمان سنگدل است آنكه روا می دارد
جان اين ساقه نازك را
– دانسته-
بيازارد

در زمينی كه ضمير من و توست
از نخستين ديدار
هر سخن ، هر رفتار
دانه هايی است كه می افشانيم
برگ و باری است كه می رويانيم
آب و خورشيد و نسيمش « مهر » است

گر بدانگونه كه بايست به بار آيد
زندگی را به دل‌انگيزترين چهره بيارايد
آنچنان با تو در آميزد اين روح لطيف
كه تمنای وجودت همه او باشد و بس
بی‌نيازت سازد ، از همه چيز و همه كس

زندگی ، گرمی دل های به هم پيوسته ست
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته ست

در ضميرت اگر اين گل ندميده است هنوز
عطر جان‌پرور عشق
گر به صحرای نهادت نوزيده است هنوز
دانه ها را بايد از نو كاشت
آب و خورشيد و نسيمش را از مايه جان
خرج می بايد كرد
رنج می بايد برد
دوست می بايد داشت

با نگاهی كه در آن شوق برآرد فرياد
با سلامی كه در آن نور ببارد لبخند
دست يكديگر را
بفشاريم به مهر
جام دل هامان را
مالامال از ياری ، غمخواری
بسپاريم به هم

بسراييم به آواز بلند
– شادی روی تو
ای ديده به ديدار تو شاد
باغ جانت همه وقت از اثر صحبت دوست
تازه
عطر افشان
گلباران باد

***
http://www.fereydoonmoshiri.org/