تقدیم به فرشین


گه خموده تَنی
گه شکسته پای
و باز
قائم به ذاتِ خویش
ریشه در اعماقِ خاک
دل پسند و دیده نواز
شاخ و برگِ خویش
رو به سویِ آسمانِ پاک
سرفراز
دراز می کنی
تو والا آموزگارِ ارجمندِ مَنی
!ای نازنین
!ای بهترین زُمرّدِ زمین

۞۞۞

Rotenburg an der Fulda
سیزدهم اردیبهشت ماه هزار و سیصد و نود و سه

نسخه برای چاپ

درخت