خورشیدت را نظاره گر باش

برای سیما

جنگل و شهر
.زنده و ناپیدا
دریایِ ابر
گسترده، آرام
و آنچنان نزدیک
که گوئی می توان
.دستی به نوازش دراز کرد
در دوردست
شفق
.خمخانهء رنگ
پلکهایم امیدوار، سبکبار
.هماغوش می شوند
از سرودِ خورشیدِ درون
.سرشار می شوم

۞۞۞

Rotenburg an der Fulda
هفدهم آذر ماه هزار و سیصد و نود و دو

Hinterlasse einen Kommentar