سپیدهء سحرم، نور چشمم نامه ات رسید و پیامت را دریافتم. به اختصار در آغاز برایت می نویسم که مرهم دردهای دنیای پیرامون خویش باش (و دنیای پیرامون فراسوی جامعهء انسانهاست) تا خود شفا یابی. اگر رهائی و آرامشی هست در آمیزش پاینده با گیتی است و آزمایش مداوم در زمان، و نه در پناه …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء نه weiterlesen

سپیدهء سحرم، دختر محبوب تیزهوشم نوشته ات را خواندم وفریاد از دل برآمده ات را شنیدم. جورج ارول زمانی متذکّر شده بود که: "کسی که گذشته را تحت تسلط خود دارد، آینده را کنترل میکند. کسی که حال را تحت تسلط خود دارد، گذشته را کنترل میکند." و این همانا مشکل ماست کسی که از …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء هشت weiterlesen

سپیدهء سحرم، دخترک محبوبم هر زمان که به تو و دیگر عزیزان همسن و سالت فکر می کنم این سرودهء شفیعی کدکنی بزرگوار بخاطرم می آید که این نه اگر معجزه ست پاسختان چیست؟ در نفس اژدها چگونه شکفته ست این همه یاس سپید و نسترن سرخ؟ نوشته ات رسید. پرسیده بودی که چرا از …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء هفت weiterlesen

اگر تخت یابی اگر تاج و گنج و گر چند پوینده باشی برنج سرانجام جای تو خاکست و خشت جز از تخم نیکی نبایدت کشت فردوسی سپیدهء سحرم، با صد درود و آرزوی دلشادی و سربلندی. متنی را که منسوب به زرتشت می باشد برایم فرستاده بودی. با سپاس آنرا خواندم. در پاسخ بتوی عزیز …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء شش weiterlesen

سپیدهء سحرم، پویندهء محبوبم که با زندگی و زندگان تو را سر آشتی است، نامه ات رسید. از خواندن توضیحاتی که در بارهء شرایط آموزشی در دانشگاه ها و تشدید فشار کوردلان داده بودی گریستم. و تو خود خوب می دانی که از گریستن می تواند نگریستن سر برون آورد، از نگریستن دانستن، از دانستن …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء پنج weiterlesen

سپیدهء سحرم، برایم نوشتهء یکی از هممیهنانمان را فرستاد بودی که از آن عطر سرزندگی و پویش می تراود و بذر امید را در خود گرامی می دارد »دیروز پیامکی به دستم رسید که نوشته بود : شهر کتاب مرکزی میزبان خانم بلقیس سلیمانی (نویسنده ی محبوب من ) و آقای اسد الله امرایی (مترجم …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء چهار weiterlesen

سپیدهء سحرم، با دسته گلی از درودهای شبنم سا برایت دلشادی و سربلندی آرزو می کنم. برایم متنی را فرستاده بودی که آنرا بازنویسی می کنم و همچنین چندین نوشتهء بیشتر نشانگر احساست از دکتر علی شریعتی می دانی که سرشار از مهر آن کهن دیارم. واین مهر با خرد آمیخته مرا از هر گونه …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء سه weiterlesen

سپیدهء سحرم، با درودی از دل برآمده و آرزوی دلشادی و سربلندی برای تو. »تا بردمد خورشید نو، شب را ز خود بیرون کنید« بخشی از زیبا سروده ایست از یکی از شاعران هوشمند آن کهن دیار: هوشنگ ابتهاج (ه. الف سایه)۱ میدانم که توانائی فهم و درک تو بسیار بالاست و برایت از صمیم …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء دو weiterlesen

سپیدهء سحرم، با صد سلام و سپاس از سروده ای که فرستاده بودی در طول اقامت در ایران آنچه که مرا امیدوار می کرد و مژده می داد که روشنائی در کار و در راه است وجود افرادی چون تو بود و این پرسش مکرّر که نسرین و نیلوفر و اطلسی و شب بو چگونه …

نامه هائی برای سپیده، شمارهء یک weiterlesen